(১)
তাই সাৰ পালে
নিজকে দাপোণত চালে
অলপ ৰং ঘঁহি তাই ৰঙিলী হ’ল
বৰষুণত মুকুতা বুটলিবলৈ গৈ
তাই আকৌ মটীয়া হ’ল
(২)
আকাশে গৰজিবলৈ ধৰিলে
ভয় খাই তাই বাউলী হ’ল
ছাঁতে লুকাব পৰাকৈ
তাই এটুপি চকুলো হ’ল
বেলি ওলালত গৰখীয়াটোৰ চকুতে বহি
দূৰ পাহাৰলৈ তাই গুচি হ’ল
(৩)
বনে বনে বগাই
তাইৰ হাবিয়াসবোৰ অৱশ হ’ল
নিজকে শাঁত পেলাবলৈ তাই
এটি পাহাৰীয়া জুৰি হ’ল
যাওঁ নাযাওঁ খোজেৰে
সাগৰৰ বুকুত তাই এদিন হেৰাই গ’ল
An Assamese Poem by Santanu Changmai
#Assamese #Poetry #Poem
ReplyDelete