Assamese Poem

ৰাতিৰ সাধু: একাংশ


......
তাৰ পিছত টোপনিত
ঢলি পৰিলা তুমি
খিড়িকীৰে সোমাই অহা
জোনৰ পোহৰখিনি
লাহে লাহে বগাই গ’ল
তোমাৰ চেহেৰা পাৰ হৈ 
এসাগৰ কৌতূহলৰ ফালে

July 2013, Guwahati

Assamese Poetry

-উপহাৰ- 

মোৰ চকুৰ দৃষ্টিৰে
এবাৰ চাই চা জীৱনৰ ৰং

দুখবোৰ আঠা লগা দি লাগি আছে
প্ৰতিজন পথচাৰীৰ চকুৰ গুৰিত
হুমুনিয়াহ লুকাই আছে
যেনেকৈ লুকায় আঁউসীত জোন
প্ৰতিটো বাঁহীৰ মায়াসনা সুৰৰ আঁৰত

দুখবোৰ পাওনা কৰি
কিস্তি কিস্তিকৈ
কিনিবি এদিন তইও
হালিজালি বাৰিষাৰ নিৰিবিলি ৰামধেনু
ভালপোৱাৰ ফাগুন, নৈপৰীয়া সন্ধিয়া

বহাগেও উচুপে

শেষ হৈ যাব বিচাৰোঁ
আঁতৰি যাব খোজোঁ দূৰ বহুদূৰ
তাৰ আগতে কথা পাতিব খোজোঁ 
কাৰোবাৰ সতে
এটা পূৰা দিন
পুৱাৰ পৰা গধূলিলৈ 
উমানন্দ, বশিষ্ঠ সোণাপুৰ 
পেপছি পিজ্জা ম’ম’ ঘৰ
যিমানকণ বাকী আছেগৈ উশাহ
তাৰে তোক ৰুই দি যাম 
এজুপি জীয়া গছ
শীত আহিলে গছজুপি নাঙঠ হ’ব
উচুপিব ওৰে ৰাতি
ত‍ই সাৱটি ধৰিবিচোন
মোৰে কথা এবাৰ ভাবি ... 

শ্বায়েৰী

তাইৰ কোমল হাতৰ পৰা পিচলি কিমান যে ভাগিল বস্তু...
কি কৰিম?
মোৰ থুনুকা হৃদয়খনো তাই এদিন হাততে তুলি লৈছিল!

পখী

Pokhi

পাটকাইৰ সিপাৰে ত‍ই

সুহুৰি... Assamese Poetry

Assamese Poetry

কাগজৰ থুনুকা ফুলবোৰ (কবিতা)